Geluk

Ik weet het. Het is zo makkelijk gezegd; wees toch gewoon gelukkig, je hebt alles wat je hartje begeert! Kijk om je heen. Weet je wel hoeveel ellende mensen in hun leven hebben. Ziekte, verlies, armoede, honger. En kijk dan eens naar jezelf. Prijs jezelf toch gelukkig!

Het lijkt zo simpel. Je hebt alle reden je gelukkig te voelen. Maar wat als je het gewoon niet voelt? Als je je niet blij voelt, niet tevreden, als je het wel verstandelijk begrijpt, dat je gelukkig zou moeten zijn, in jouw bevoorrechte situatie, maar wat als je het gewoon echt niet voelt, dat sprankelende, warme, fijne, dankbare geluk, vanbinnen?

Vrienden kunnen je vertellen hoe het werkt. Dat het geluk in de kleine dingen zit. Die zonnestraal door je raam, kwetterende vogels in je tuin, je lachende kind of een lekker taartje. Therapeuten kunnen je vertellen dat het met je verleden te maken heeft, je jeugd, je vader of met de moeder van je moeder. Boeken zeggen dat je in het moment moet leven, dat je niet bent wat je denkt. En dat je er mag zijn, zoals je bent. En ze hebben nog gelijk ook!

Als je het kan voelen, dat geluk, is het inderdaad misschien wel heel simpel, maar als je het zoekt en het komt maar niet, wat je ook probeert, welke weg je ook bewandelt om je gelukkig(er) te gaan voelen, dan lijkt jouw mooie bevoorrechte leven een strijd, een lange weg op blote voeten in het donker zonder dat je weet of je ooit nog beloond zult worden met wat zonlicht, voor de moeite.

Voor iedereen die zich (af en toe) zo voelt... Adem de volgende keer op de mat steeds opnieuw krachtig in en diep uit. Hou vol. Meer kan je soms gewoon niet doen.