Wind

Het waait vandaag, De wind waait. De wind. Wat een mooi woord. Het houdt me al een paar dagen bezig, dat woord. Het doet me denken aan het Engelse woord ‘wind’. To wind down' - tot rust komen. Alsof de wind in jezelf gaat liggen. Er kalmte is, ook al waait het buiten. Wind is lucht, het is overal om ons heen. Toch is het onzichtbaar, ongrijpbaar.

We worden ons er meer bewust van als de lucht harder of sneller beweegt. Als het harder waait zoals vandaag of als je eigen adem versnelt, verdiept. To unwind - dit betekent ook tot rust komen, ontspannen. Wind in het Engels heeft vele mooie betekenissen. ‘To wind’ betekent ook omwikkelen, draaien en op een klos rollen. Ik zie dat helemaal voor me, dus to unwind is alsof je een bolletje strak opgewonden wol met klitten en knopen ontwart, uit de knoop haalt, lucht en ruimte geeft, open legt. To unwind, ontspannen. Dat is als yoga. Je legt jezelf in de knoop om jezelf te ontwarren. Zo is wind in het Engels ook stromen, kronkelen, draaien. Het is de lucht die in je lichaam stroomt, kronkelt, draait, waait zoals je met yoga het lichaam laat kronkelen en draaien. Ook al waait het hard buiten, we doen yoga zodat de wind in jezelf kan gaan liggen.